Lief Dagboek dag 1 in Moonlight Falls
Hoi, ik ben Ivy, ik heb mijn huisje van mijn oma geërfd en ik woon er nu in. Het is een klein hutje, maar als ik eenmaal genoeg geld heb om er iets bij te bouwen doe ik het meteen. Ik ben 19 jaar en woon in Moonlight Falls, eerst woonde ik in Starlight Shores, maar ik dacht ik moet een nieuw begin op bouwen en waar kan dat anders dan in een andere stad, ik had al een plaats om te wonen dankzij mijn oma. Ik doe deze generatie opdracht, omdat mijn moeder dat ook wilde doen, maar ze stierf op jonge leeftijd. Dus zij was eigenlijk generatie 1, maar ik begin opnieuw. Ik hoop dat jullie mijn leven gaan volgen en ik hoop dat het jullie intereseert. Ik hoop ook dat jullie mijn kinderen en klein kinderen leuk gaan vinden. :P
Ik ben gestoord dus let er maar niet op wat ik draag. Ik ging er vandaag op ui tom een baan te zoeken. Natuurlijk netjes gekleed, zodat ik werd aangenomen. Ik vroeg me af of het niet een beetje te net was. Maar het maakte me niet zo veel uit. Ik ging als eerste richting de styling salon. Hopen dat ik daar werd aangenomen.
Ik liep bij de salon naar binnen en vroeg of ze daar nog werk nodig hadden. (ja nu heb ik sportkleren aan, who cares?) Ze hadden inderdaad nog iemand nodig en ik begon onderaan de carriére ladder. Ik vroeg gelijk wat ik ging verdienen en wat ik aan moest. Ik verdiende helaas erg weinig, maar ik kon fooien krijgen zei hij. En daarna kwam de grootste schrik van mijn leven. De outfit was verschrikkelijk!!!
In het park ging ik even rondkijken, ik zag een groepje dames en daar liep ik naar toe, ik moet toch vrienden maken in deze stad, dorp, wat het ook was.
Ik ging bij de dames zitten en we kletsen wat. Toen Hailey (die met dat korte haar) aan mij vroeg: ''Wat heb jij voor een baan schat?'' Ik zei: ''Ik ben styliste, ik begin morgen.'' De groep begon te lachten. Mandy en Jennifer begonnen iets onhoorbaars tegen elkaar te fluisteren. Ik werd een beetje rood. Ik stond op en ging maar naar de bibliotheek. Ik moest deze stad toch nog leren kennen.
Ik zat wat oude historische boeken te lezen, over deze stad. Het gerucht gaat dat er een hele hoop bovennatuurlijke wezens rondliepen, bij sommige kon je het merken en bij andere juist weer niet. Er waren dus weerwolven, vampiers, heksen, geesten, spoken, feeën en nog een paar dingen. Ik begon de neiging te krijgen om ze op te zoeken, maar toen dacht ik weer aan de realiteit en dacht: ''Wat een onzin.'' Ik schrok op van het boek. Wil ik dit volbrengen (de generaties) moet ik toch wel een man hebben.
Ik ging op de computer en meldde me aan voor een datingsite, het is altijd handig als ik later niemand in het echt zou tegen komen. Ik zag een man, hij was niet al te knap, maar dat waren ze allemaal niet hier. Hij kon wel zorgen voor die 2de generatie. Ik kan het altijd proberen. Ik stuurde een berichtje, voordat ik het verzond, twijfelde ik nog even. Toen tikte iemand me op de schouder en ik schrok. Met andere woorden, ik drukte perongelijk op het verzend knopje. ''Goedzo, niet twijfelen.'' Hoorde ik een stem achter mij. Ik draaide me om maar ik zach niemand. Ik dacht dat ik gek geworden was.
Thuis ging ik vast maar koken, ik had namelijk honger gekregen. Ik maakte herfstsalade. Het was eigenlijk best een raar idee dat ik in dezelfde keuken sta als waar mijn oma stierf toen ze stikte. Ik kreeg tranen in mijn ogen. Ik veegde ze weg en deed de salade op een bord. Ik stond mezelf niet toe om te huilen. Dus ga ik morgen maar even naar het kerkhof.
Het werd laat dus ik ging naar bed. Slaap lekker.
XXX. Ivy
XXX. Ivy